Drachtdagboek van Ninah, Voorjaar 2020
Ninah en Lloyd zijn beiden officieel getest op en vrij van heupdysplasie, Ninah is daarnaast vrij getest op CEA-CH (een erfelijke oogafwijking) en 172 andere bekende erfelijke aandoeningen waar op getest kan worden middels een DNA-test, die is uitgevoerd door Embark in Amerika.
Bij deze combinatie heb ik ook weer gekeken naar inteelt / genetische diversiteit. Als je naar de stamboom van de toekomstige pups kijkt, dan is er in de eerste 10 generaties een inteeltpercentage van slechts 6,9% en 15% terug tot aan de founders! Dit is zeer laag voor ons ras dat maar een kleine genenbasis heeft!
Maar niet alleen qua stamboom vinden we Lloyd en NInah een goed setje, wij vinden ook dat ze elkaar wat betreft uiterlijk en karakter goed aanvullen. Beiden hebben een heerlijk beardie temperament; vrolijk, vriendelijk, stabiel, baasgericht en heerlijk knuffelig, maar ook het
werkinstinct is nog volop aanwezig, wat wij erg belangrijk vinden. Lloyd heeft een graad in Agility behaald en de officiële FCI Herding Working Test Traditional Style (schapendrijven) met goed gevolg afgelegd! Ook Ninah is actief in training geweest met het hoeden en drijven van loopeenden (totdat helaas de trainer ophield met lesgeven) en momenteel doet ze het heel goed met flyball en Hoopers!
Hieronder zie je de stamboom van het nog ongeboren nestje pups en daarna volgt het drachtdagboek!
Dag 0: ovulatie/eisprong, deze zal ongeveer op de eerste of tweede kerstdag hebben plaatsgevonden, want op de dag voor Kerst was de
progesteronwaarde nog maar 2.5 ng/ml. Deze waarde betekent doorgaans dat ovulatie zo’n 36-48 uur later plaatsvindt.
Dag 1: eerste dekking, 27 december 2019. s’Morgens bij de dierenarts progesteron geprikt: 14.0 ng/ml, dus we mochten meteen afreizen
naar België! Na een reis van 3 uur, kwamen we aan bij Lloyd. Ninah heeft kort de woonkamer verkend en toen kwam Lloyd binnen…ze hebben even aan elkaar gesnuffeld en toen sloeg de liefde in als een bom! Liefde op de eerste neus, zogezegd! Van flirten en spelen kwam niet veel terecht, want Ninah had haast om het huwelijk te consumeren en Lloyd ging daar gretig in mee. Dus zo kwam het dat de beide geliefden binnen 5 minuten na aankomst al gekoppeld stonden en dat een kwartier lang. Zo’n snelle dekking hadden we nog niet eerder meegemaakt en zeker niet bij een nog maagdelijk teefje!
Dag 2 : tweede dekking, 28 december 2019. Opnieuw de reis gemaakt
naar België en alweer binnen enkele minuten na aankomst was de
tweede dekking een feit. 19 minuten gekoppeld, wat een mooi liefdespaartje
zijn Lloyd en NInah! Alles gaat zo natuurlijk en vanzelf tussen hen,
alsof ze elkaar al jaren kennen!
De spermatozoïdes bereiken de eitjes in de eileiders.
Het sperma zoekt naar een gerijpte eicel.
De bevruchting vindt plaats in de eileiders die de baarmoeder met de eierstokken verbindt. De baarmoeder van de hond bestaat uit twee
lange gekronkelde buizen die baarmoederhoorns worden genoemd en uit een gemeenschappelijk stuk met een gemeenschappelijke uitgang
naar de schede.
De bevruchte eicellen verplaatsen zich naar de baarmoederhals en migreren naar de baarmoederhoorns. De embryo’s zijn vrij resistent tegen
invloeden van buitenaf.
Ninah’s buik 6 dagen na ovulatie
***********************
dag 5 t/m 8:
De bevruchte eicellen migreren door de eileiders naar de baarmoederhoorns.
De migratie gaat door om gelijke plaatsen voor de embryos mogelijk te maken.
Dag 9 t/m 13 : 4 t/m 8 januari;
Tijdens deze migratie zullen de eitjes groeien tot blastocytes en verdelen zich gelijkmatig langs
de wanden van de baarmoederhoorns.
We zien bij Ninah dat haar tepeltjes al roze beginnen
te kleuren. Ook was ze s’morgens ineens een beetje misselijk.
*********
****
****
Dag 14 t/m 16 : 9 t/m 11 januari;
De blastocytes planten zich in de baarmoederwand.
Daar groeien ze uit tot embryo’s
Dag 17: 12 januari;
Gedurende de volgende 2 weken zullen de belangrijkste organen zich
ontwikkelen. Ochtendmisselijkheid is mogelijk door de hormonale
veranderingen of door het uitzetten en vervormen van de baarmoeder. Het teefje kan
lusteloos lijken.
Het kan zijn dat ze minder eet voor een tijdje en af en toe braakt.
Dag 21/22: 16 en 17 januari 2020;
De teef kan een taaiachtig slijm afscheiden uit de vulva. Dat is het eerste teken dat de
dekking is gelukt.
Dit hebben we inderdaad bij Ninah gezien! Ook hebben we bij Ninah
de tandvleestest gedaan; er wordt namelijk gezegd dat rond dag 21 na ovulatie het
tandvlees kortstondig bleker kleurt vanwege de innesteling van de embryos.
Hieronder zie je hoe dat er uit ziet. We hebben dit eerder ook al bij Suus gecheckt en
ook dat klopte helemaal!
Geen eetlust meer….
Vanaf de avond van de 16e januari begint Ninah ook haar eten te laten staan. Ze is
duidelijk af en toe misselijk en eet alleen af en toe een klein hapje of iets lekkers. Voor
ons is dit eigenlijk toch wel een heel duidelijke aanwijzing dat ze echt drachtig is,
want Ninah laat normaalgesproken NOOIT eten staan, zo gek is ze er op!
De ogen van de embryos beginnen pigment te vormen en het lichaam krijgt vorm,
evenals het gezicht.
Dag 25: zondag 20 januari;
De ogen en zenuwbanen in het ruggenmerg zijn aangelegd. In dit stadium zijn de
embryos zeer gevoelig voor afwijkingen. Ninah eet nog steeds slecht. Ook begint haar
buik ietsje strakker te staan en lijk ik al iets van een bolling te voelen.
Hieronder een foto van een embryo in week 4.
Dag 28 en 29: 23 en 24 januari;
Nu is het de beste periode om te voelen of het teefje zwanger is want de embryo’s
hebben de grootte van een walnoot en zijn gemakkelijk te tellen.
23 januari; Ninah eet nog steeds heel slecht sinds vorige week donderdag. Soms een
paar muizenhapjes van haar vlees, of een klein snackje tussendoor. Vandaag weigert
ze zelfs een plakje kaas, wat ze anders altijd heerlijk vindt! Gelukkig lust ze nog wel
een gedroogd reepje lamsvlees, dus geef ik haar daar maar af en toe eentje van.
Alle voortekenen wijzen er op dat ze drachtig is, maar we willen pas gaan juichen als de echo het bevestigt!
24 januari, de dag van de echo! Hoera, Ninah is drachtig! De pups zijn 1,5 cm lang; wat een klein wonder is het dan om ze op de echo zo
goed te kunnen zien en ook hun hartslag, de omtrek van het hoofdje en lijfje en de ledematen (klik op de foto’s voor een vergroting).
Vanaf 25 januari keert bij Ninah ook langzamerhand de eetlust terug, al wil ze nog wel het liefst extra lekkere hapjes! 🙂
Dag 30 : 25 januari;
Tanden, snorharen en nagels beginnen zich te ontwikkelen.
De pups zijn nu ongeveer 22 mm in lengte en wegen 2 gram. De eetlust begint langzamerhand terug te keren, al eet ze het liefst nog steeds
lekkere hapjes ipv haar gewone eten.
Dag 32-37 : 26-31 januari; pups zijn nu ongeveer 30 mm in lengte en groeien in de komende dagen naar 45 mm lengte, 6 gram zwaar.
NInah neemt zichzelf goed in acht en is duidelijk rustiger dan normaal. Geen onstuimige spelletjes meer met de andere beardies en ook
tijdens de wandelingen is ze duidelijk voorzichtiger. Ze zorgt al goed voor haar ongeboren pups! Ze is nog nooit eerder drachtig geweest,
maar blijkbaar vertelt haar instinct haar wat ze moet doen. Ze slaapt ook nog steeds meer en dieper dan anders.
Dag: 33 en 34: 28 en 29 januari;
Het gewicht van de teef gaat toenemen en de welpen gaan zich draaien, het opzwellen van de vrouwelijke delen wordt merkbaar. De
hartslag is niet langer hoorbaar, omdat de hoeveelheid vruchtwater sterk toeneemt.
Dag 38-44: 2-8 februari; Het ontwikkelen van de organen is klaar, de pups zien er nu als kleine hondjes uit. Kop en romp zijn te onderscheiden
van elkaar. Het geslacht is bepaald, de huidskleur begint zich te ontwikkelen. De hartslag van de welpen is nu met een stethoscoop te horen.
De tepels van de teef worden donkerder en zwellen op. Het is heel gemakkelijk om de puppies te voelen nu, tellen kan iets moeilijker zijn.
Ninah eet nog steeds heel goed, ze voelt zich prima, doet het rustig aan, maar geniet nog van de wandelingen. Ik voel nu af en toe wat
beweging van de pups in de buik en kan met de doppler en stethoscoop ook al de hartjes horen! We hebben ook de werpkist alvast in de
woonkamer neergezet, zodat Ninah alvast kan wennen. Natuurlijk moest Smokey er ook meteen bij, hij is dol op de werpkist, hihi!
Hieronder een foto van een 39 dagen oude foetus.
FOETALE VRUCHTVLIEZEN
1. Chorion (buitenste eivlies) met vlokken
2. Glad chorion
3. Allantois (embryonale urineblaas)
4. Amnion (binnenste eivlies)
5. Navelblaas
6. Rand van de placenta
7. Placenta van het endothelio-choriale type
Dag 47 – 49: 11-13 februari;
Het teefje spendeert meer tijd aan zelfverzorging.
De skelet van de pups begint steviger te worden. Je kunt de pups nu af en toe voelen,
maar ze zijn niet te tellen. De haren vallen uit van de buik van de teef en haar
melkklieren raken verder opgezwollen. Ninah begint nu duidelijk wat meer last te krijgen van haar
dikker wordende buik en ze ligt regelmatig een poosje te hijgen en puffen. Verder gaat het allemaal
nog prima met haar, Ze gaat nog graag mee wandelen, maar is echt niet meer zo onstuimig.
De pups in haar buik zijn erg levendig, je kunt ze goed voelen en zelfs zien bewegen als Ninah op
haar rug ligt! In de tuin is Ninah al begonnen met het graven van een nestje onder de rodebessenstruik.
Vanaf dag 50 (14 februari);
Er is niet veel nieuws meer te melden deze week.
Groeien, groeien en nog eens groeien
is wat de pups doen. Door de groei van de pups ontstaat er
steeds meer plaatsgebrek in de buik,waardoor de teef wat minder
eetlust kan hebben.
De bewegingen van de pups zijn nu goed voelbaar.
Er is inderdaad niet veel nieuws te melden, alles gaat goed en
Ninah wandelt nog lekker mee. Ze wordt flink dik en dat merk je
wel een beetje aan haar, maar ze is absoluut geen pieperd en
blijft er allemaal nog heel vrolijk en relaxed onder. Met de
doppler luister ik af en toe naar de hartslagen van de pups.
En ze houden een gezellig feestje daarbinnen, er is veel
beweging te zien en te voelen!
Dag 63: 27 februari; de dag waarop Ninah is uitgerekend!
Nou, we hebben dus niet tot donderdag hoeven wachten. Op zondag wilde Ninah nog gewoon lekker met de rest mee wandelen, maar
liet die dag toch wel het grootste deel van haar eten staan. s’Nachts was ze af en toe wat onrustig en moest ze meerdere keren plassen
en poepen en ook heeft ze 2x gespuugd. Omdat ik nog geen temperatuurdaling bij haar had gemeten, dacht ik eigenlijk dat het nog wel
een poosje kon gaan duren, omdat ik pas op z’n vroegst op dinsdag of woensdag rekende dat ze zou gaan bevallen (ze was op
woensdag/donderdag uitgerekend). Haar moeder deed tenslotte ook zo’n twee dagen over de voorbereidende fase. Ik had net de vloer
schoongemaakt waar ze zichzelf had geleegd toen ik nog boven was en voor de zekerheid “alvast” (net op tijd dus!) de fleecedekentjes in
de werpkist vervangen voor wasbare onderleggers en oude moltonslakens, toen ik een lage kreun hoorde van haar. Ze zat op de bank
met haar hoofd achter een kussen (precies dezelfde plek als Lieke indertijd). Ik ging bij haar zitten en ze zat te trillen. Ineens begon ze te
persen. Tussen twee persweeën door kon ik haar nog mee krijgen de werpkist in waar binnen de kortste keren de eerste pup, een teefje,
geboren werd om 08:05 uur. Deze kreeg een lila gekleurd bandje. Veel tijd om bij te komen had ze niet, want 5 minuten later kwam een
reutje ter wereld. De volgorde van de geboorte van de pups is dus als volgt:
08:05 uur, teefje, 292 gram, lila bandje
08:10 uur, reutje, 232 gram, blauwe bandje
08:45 uur, teefje, 288 gram, felroze bandje
09:05 uur, teefje, 292 gram, lichtroze bandje
09:05 uur, reutje, 312 gram, groen bandje (deze kwam dus tegelijk met zijn zusje ter wereld)
09:55 uur, reutje, 330 gram, geel bandje
10:05 uur, reutje, 320 gram, oranje bandje
10:30 uur, reutje, 328 gram, multicolor bandje
12:10 uur, teefje, 320 gram, rood bandje
14:10 uur, reutje, 328 gram, neongroen bandje. Dit is onze bonuspup!
We hadden namelijk op de echo maar 8, hooguit 9 pups geteld en deze dierenarts kan altijd heel nauwkeurig tellen. Groot was onze
verrassing dan ook dat Ninah, na een pauze waarin ze rustig haar pups aan het verzorgen en voeden was, ineens 2x perste en er een
tiende pup bij lag! Wat heeft ze dit allemaal snel en makkelijk gedaan, echt geweldig!
Ik heb NInah eigenlijk alleen bij de eerste pup even geholpen met de navelstreng, omdat ze alweer druk aan het persen was op de
tweede pup, maar vanaf nummer twee heeft ze het allemaal zelf gedaan, ik ben enorm trots op haar!
